Vaut le détour, oftewel de (kronkelige) omweg waard: Château Pech Redon van Christophe Bousquet. Eenzaam hoog gelegen in het massief La Clape, cru van de Languedoc, het droogste en warmste stukje Frankrijk. Kijk om je heen en vooral: ruik….
De wijnen reflecteren de onbedorven natuur (met pijnbomen, cypressen, tijm, rozemarijn, jeneverbesstruiken, het lijkt wel Toskane…), frisse hoogte en invloed van méditerranée. Druiven rijpen laat en geleidelijk. Dankzij natuurlijk werken, (ploegen, geen kunstmest, geen herbiciden, gebruik van biodynamische preparaten) gebruik van natuurlijke gisten en laag zwavelgehalte, fruitrijke, elegante wijnen. Omdat de wijnen min of meer direct van vat of cuve op fles zijn gebracht, hebben ze soms nog een minieme hoeveelheid koolzuur. Zo blijft de wijn langer ‘vers’ en is er minder zwavel nodig. Wie dat hinderlijk vindt, schenke de wijn even over in een karaf.
Op 27 februari 2010 hebben insluipers opzettelijk en met precisie op Pech Redon alle cuves 2009 en die van nog te bottelen 2008 (épervier) laten leeglopen. Jaar werken, jaar inkomsten: weggespoeld. Sabotage met maar één doel, onze Oc-man in hart en nier en Christophe Bousquet, kapot te krijgen. In mei troffen we toen een gedesillusioneerd mens, nog steeds op zoek naar het ‘waarom’. Politie had onderzoek gestaakt, na eerst hem zelf nog verdacht te hebben. Christophe is voorzitter van de appellation, werkt daarbij biologisch, dingen waar je in Frans boerenland soms vijanden mee creëert. Maar zijn vermoedens gaan uit naar de vastgoedmaffia, die ergens op hoog niveau de hand boven het hoofd wordt gehouden. Men had vorig jaar tot twee keer toe een lucratief bod op zijn uniek gelegen wijngoed gedaan. Hij had de rest van zijn leven niet meer hoeven te werken. Maar Christophe weigerde.. Gelukkig volgden drie geweldige oogsten op een rij: 2010, 2011 en 2013. En eind 2012 kwam verzekering uiteindelijk toch over de brug. Het gaat weer goed.
De Languedoc zit Christophe in het bloed. Hij groeit op in de Larzac (Jonquières) als zoon van Jean-Claude, ploeterend wijnboer én geliefd (tevens gevreesd) oprichter en lang président AOC Coteaux-du-Languedoc. Christophe hoewel al 15 jaar voorzitter wijnboeren La Clape bleef toch de zoon van…Maar nu is hij zelf -20 jaar na retraite pa – in 2022 zelf tot président CIVL Languedoc gekozen: hondenbaan in wespennest vol achterklap, gekonkel, jaloezie, en botsende belangen. Maar hij doet het, geroepen om als enfant du pays de streek te verenigen en te verdedigen. Over eigen, biologische wijnen, niets dan lof: zowel in wit als rood vind je de ongerepte natuur terug, de ruggengraat van kalkrijke bodem, het zilte van nabije zee.
L’absolu de la Clape et du Languedoc (Bettane & Desseauve). En zo is dat.