Domaine Georg Meissner

Tjits en Georg Meissner

Hij gaf een masterclass op onze proeverij, ook een voor de KVNW (Koninklijke Vereniging van Nederlandse Wijnhandelaren), later bezochten we hem in Alto Adige waar hij technisch directeur bij het biodynamische wijngoed Alois Lageder was, meer dan leerzaam een paar uurtjes door de wijngaarden te lopen, te praten en proeven met Georg. Van zijn boezemvriend (en onze leverancier) Flo Busch begrepen we dat Georg – zonder dat aan de grote klok te hangen- ook zelf een wijngaardje in de Roussillon heeft, twee zelfs. Dat maakt nieuwsgierig. Verslag (na) te lezen bij ‘op wijnpad’ op website.

Georg mocht tijdens zijn studie oenologie kiezen tussen een stageplek op Château Canon La Gaffeliere of een plek in een of ander godvergeten gat: het werd de Roussillon. Eerder had hij het al op een akkoordje gegooid met een medestudent, Georg zou voor hem een stukje wortelechte riesling stokken in de Moezel regelen in ruil voor een perceel 100+ stokken in de Roussillon.

Serrat de la Plane

Het werden er twee, aan elkaar grenzende perceeltjes: Serrat de la plane wat in het Catalaans hooggelegen plateau betekent. Oude grenache en stokoude carignan op verweerd gneiss met veldspaat en kwarts. Mooi om te zien hoe een eeuw geleden met zoveel kennis van de natuur een wijngaard werd ingericht. De grenache (stokken tussen de 60 en 80 jaar oud) op de hoger gelegen delen, fier in de wind ze koel houdt en fraicheur geeft. De Carignan uit 1899 juist in de luwte, beschermd door rotspartijen en muurtjes. Alles omzoomd door kruiden en struikgewas. Hier en daar staan 100 jaar oude containers om regenwater op te vangen.

Georg herinnert me waar het woord cultuur voor staat: het streven om als mens je omgeving mooier te maken. In het Franse agriculture hoort landbouw daar ook bij. Deze wijngaard was tot voor kort bestemd om gerooid te worden… Met liefde en aandacht, de hulp van familie en vrienden, de biodynamische preparaten en geduld, wordt hij steeds mooier.

Op de foto links de jonge aanplant. Samen met de biologisch werkende ”pepineriste” Hebinger in de Elzas maakt hij wortelechte stekken van de stokken in de wijngaard. Rechts een watercontainer voor opslag van regenwater. 

De wijnen zijn zuidelijk: warm, zwoel en kruidig. De oude stokken zorgen voor elegantie en rust. De grenache cuvee heet: Serrat de la Plane. Ruikt naar kruiden en roostergeuren. Fijne mineraliteit, zachte tannines. Vendemiatrix is genoemd naar de ster in het sterrenbeeld Maagd. De verschijning van de ster was voor de Romeinen het teken om met de druivenoogst te beginnen. Het Italiaanse vendemmia en Franse vendange zijn hiervan afgeleid. De carignan is wispelturig in de geur, kruidig, salie en tijm. Rijp fris fruit, bramen, moerbeien, jeneverbes, zwarte olijf, grafiet. Intens en zacht. Wollig, maar niet mollig. De fijne mineraliteit geeft spanning, en intensiteit. Nergens zwaar, rien qui gêne.

In de oude muur, kun je mooi de samenstelling van de bodem zien